اول اردیبهشت ماه روز بزرگداشت سعدی

"بنی آدم اعضای یکدیگرند

که در آفرینش یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی‌غمی

نشاید، که نامت نهند آدمی"

این شعر گوهری از گلستان سعدی است که معنای نهفته در آن هنوز هم برای جهان امروز پرمعناست.

سعدی شیرازی با بهره‌گیری از نگاهی ژرف و انسانی، در یکی از ماندگارترین ابیات خود، مفهوم یگانگی نوع بشر را به زیبایی ترسیم می‌کند. شعر "بنی آدم اعضای یکدیگرند...." نه تنها اثر ادبی، بلکه بیانیه‌ای اخلاقی و اجتماعی است که همدلی،نوع دوستی و مسئولیت پذیری را به عنوان اصول بنیادین زیست انسانی مطرح می‌نماید.

این نگرش، قرن‌ها پیش از طرح مباحث حقوق بشر در محافل آکادمیک غربی، از سوی سعدی در قالبی شاعرانه و جهانی بیان شده است؛ که خود گواهی است بر پیشگامی اندیشه ایرانی در ترویج صلح و کرامت انسانی.

"اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی گرامی باد.